Op een wit vel papier kan elke kleur en elke mogelijke tekening ontstaan. Zo is het ook met je geest. In je geest verschijnen doorlopend beelden, gedachten, emoties en zelfs de wereld. We zijn ons gaan identificeren met alles wat in de geest verschijnt, en daardoor is ons afgescheiden ik-gevoel ontstaan. Een ik ten opzichte van de wereld. Een ik dat zegt ‘dat is mijn gevoel, dat is mijn lichaam.’ Dit heeft geleid tot het ‘lijden’ in de meest brede zin van het woord.
Vrij van lijden?
Het spreekt voor zich dat de oplossing voor ons lijden niet in de geest gevonden kan worden. Zelfs de meest prachtige eenheidservaringen, liefde, zelfs God verschijnt in de geest. Oneindig veel dingen kunnen en zullen verschijnen in de geest, ook oneindig lijden. De geest is een geweldig instrument, een voertuig zelfs om onszelf te kunnen ervaren. Maar zoek daar niet naar jezelf of naar de ‘verlossing’ van het lijden.
Wat zich voorbij de geest bevindt ben jij
Buiten het bereik van de geest ben jij. Daar ben je, daar zul je altijd zijn. Je bent vormloos, je hebt geen begin en geen eind. Tijd en ruimte zijn niet op jou van invloed. Super abstract? Wel voor je mind, die onderdeel is van de geest. Die kan daar helemaal niets mee. Probeer je maar iets vormloos voor te stellen… dat gaat niet. In de geest heeft alles een begin en een eind, vorm en is onderhevig aan tijd en ruimte.
Het onmogelijke doen
Je moet voorbij de geest ‘kijken’ om jezelf te vinden. Dit lijkt onmogelijk, hoe doe je dat? Jij en de meeste mensen met jou hebben nooit anders gedaan dan je leven te leven binnen de kaders van de geest. Het is alsof je uit een ei breekt. Een manier om dat te doen is minder tijd en energie te steken in je geest. De geest en alles wat erin verschijnt niet te voeden. Het verliest daardoor zijn grip op jou, of beter gezegd, jij komt los van alles wat je niet bent. Door minder aandacht te schenken aan je gedachten, emoties en materie, krijg Jij uiteindelijk de ruimte om te zijn. Je focus ligt niet meer buiten je, zoals een zaklamp die overal op schijnt en steeds weer iets nieuws ziet. De realisatie vindt plaats dat jij aan de bron staat waaruit het licht verschijnt.
Dan heb je jezelf gerealiseerd
Lukt dat, dan ben je waarlijk jezelf en ervaar je dat ook als zodanig. Zonder dat je kunt benoemen wie je dan bent, want dat kan immers niet benoemt worden. Dit is voor iedereen, niemand buitengesloten. Het is ook geen beloning die je krijgt voor een goed leven. Het is puur de realisatie van de waarheid. Vanaf dat moment realiseer je je dat je dit altijd bent geweest. Een vreselijke dooddoener, maar wel waar!
Wil je hier meer over weten dan adviseer ik je om je te verdiepen in de Advaita leer (non dualiteit). Die kan je dit ontzettend mooi tot in alle detail uitleggen.
Succes!
Jordy
